ANNE MUTFAĞI – TOPRAK ANA GÜNÜ

Annenizin mutfağının kokusunu hatırlıyor musunuz?

Kokular bizim hatıramız olduğu için kıymetlidir ve bize özeldir. Kime sorarsanız sorun, benim annemin tarhanası başka türlüdür der.

Koku ve tat birbirini kovalar. Mis gibi kokan ekmeği kim sevmez? Ve bizi oraya doğru mıknatıs gibi çeker.

Sofralarımız da yenen anne yemeklerini zaman zaman özleriz.

 

Neden diye düşündüm; emek ile yapılan geleneklerimizin çağrısını getiren yemekler bize bağlılık getiriyor. Bizde de aynılarını yapma isteği doğuruyor. Ama malzemelerini temin ederken işin kolayına veya şehir hayatının getirdiği zorbalıkla marketlere götürüyor. Bunlar da yemeğin bizdeki hatıra tadına vardırmıyor.

 

Hiç düşündünüz mü? Annelerimiz hiçbir yiyeceği atmaz onlar ile yeni yemekler yapardı.

Hiç düşündünüz mü? Sofralarda, ister sini olsun ister ahşap masa olsun sohbet, yemeklerin tadı kadar önemlidir.

Hiç düşündünüz mü? Kadın yemeği yapar geleneği devam ettirir, ekmeği yapar mayasını çoğaltır, geleneğini devam ettirir, tohumu saklar ertesi sene için tohumu devam ettirir.

Hiç düşündünüz mü? Toprağımızın bereketi, soframızın bereketi kaybolmasın diye geleneksel yemeklerimizi nasıl korumalıyız.

 

Bahçelerimizin toprağımızın emek vererek ektiğimiz her ürün bize bereketi ile geri dönüyor. Slow Food Birlikleri dünyanın 150 ülkesinde değişik şekillerde 10 Aralık gününü Toprak Anaya bereketi için şükran günü olarak kutluyor.

 

Sofralarımız bereketi olsun.

 

Author: Kılavuz Kirpi

Share This Post On

Submit a Comment

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Share This