Afganistan’ın çocukları onlar.
Yani Hazara, Paştun, Tacik, Özbek, Türkmen, Beluci halkların buruk evlatları.
Afganistan’ın, insanın kemiklerini sızlatan yoksulluğu, tedirginliği onların yüzlerine kazınmış. Bakışlarında nefesler susmuş, hayatlar solmuş adeta.
Dünyanın unuttuğu çocuklar.
Gözle değil, sırtla baktığımız hiçlikle büyüttüğümüz çocuklar.
Fotoğraflar büyük üstat Steve McCurry imzası taşıyor. Müzik ise bir başka dev isimden, Farid Farjad – Davighbayk
29/11/2014
Çocukların yüzünde hüzün, üzüntü, mutsuzluk var. Giyim kuşamları felaket ve sefaleti gösteriyor. Aralarında ne kadar da güzelleri var. O kadar fotograf içinde hafifçe gülümseyen iki çocuk vardı. Diğerlerin gülecek bir şeyi yok anlaşılan. Fanatiklerin, faşistlerin ve kendi çarpık ideolojisini kabul ettirmek için her yolu mübah sayan silahlı zalimlerin bir kaç nesli nasıl yok ettiğini gösteriyor bu fotograflar. Afgan halklarına din adına, demokrasi adına yapılan zulmün sonu ne zaman gelecek?